آرامش راز احساس خوشبختی

اول سلام و درود بر شما آریاییان و دوم اینکه امیدوارم طیف ذهنی من هم دامنه با افکار تو دوست عزیزم باشه. من دوست دارم آمیانه بنویسم چون وقتی خودم مطلبی رو می خونم که اینجوری نوشته شده بیشتر می تونم درکش کنم میدونی چرا؟ چون دیگه این ذهنیت برام پیش نمی یاد که این مطالب رو فقط میشه توی کتاب پیدا کرد و فقط آدم های خاص می تونن اینجوری باشند... احساس می کنم منم میتونم براحتی اینارو درک کنم و بهشون عمل کنم. امیدوارم برای این شکل مطلب نوشتن من توجیه شده باشید!!!!! در ضمن یه چیز جالب باور میکنید من این مطالب رو زمانی که با خود واقعیم تنها میشم برای خودم می نویسم و چون وقتی با خودت خلوت میکنی پس بی شیله پیله حرف میزنی؟! واسه همین دوست دارم شما رو هم وارد این خلوتم کنم .� اما� از آنجاییکه من نمی دونستم در مورد چه موضوع هایی مطلب بنویسم بنابراین تصمیم گرفتم در مورد واقعیتی بنویسم که شاید تاحالا جایه دیگه دنبالش میگشتیم. . . �اصلا خود شما تا حالا فکرکردید چرا در هر شرایطی نمی تونید شاد باشید؟ حتما به خودت میگی که من دیوونم که زمانی که ضربه های بزرگ مادی یا روحی خوردم آرامشمو از دست نمیدم وقصه نمیخورم و خودم رو تو افکار تضعیف کننده ی روحی غرق نمی کنم! البته تمرین و انگیزه ی قوی می خواد که به این نوع دید به زندگی برسه یک فرد اما� بدون من یه آدم عادیم پس تو هم می تونی.

 برای اینکه بتونی در هر شرایطی احساس شادابیتو از دست ندی باید برای این سوال هایی که می گم در افکار خودت جواب پیدا کنی و ببینی آیا واقعا لازمه که اینجوری به مشکلاتمون نگاه کنیم؟ اولین سوال آیا توی زندگیت کمبود هایی داری که نتونی اونارو تقریبا رفع کنی یا اگرم نمی تونی باهاشون کنار بیای؟ من نمی خوام بگم همه مشکلات صد در صد قابل چشم پوشیه اما اگر از دسته ما واقعا کاری برای بهبود مسئله بر نمی یاد می تویم یکاری رو همیشه انجام بدیم! چه کاری؟ اینکه می تو نیم مشکلمونو بخندیم� البته اگه از عمیقا اینکارو بکنیم تاثیر داره نه اینکه توی دلمون ذار بزنیم و فقط به حرف مشکلمونو نادیده بگیریم... دومین سوال با خودت فکر کن که چرا توی زندگیت تلاش می کنی یا اگرم هیچ تلاشی نمی کنی چرا به آینده امید داری؟... آیا جز اینه که دلت می خواد یه روزی به خوشبختی و اون زندگی که در انتظارش هستی برسی؟... اما تا حالا فکر کردی با این فکر زندگیتو باختی؟ می پرسی چرا؟ چون بیشتر عمرتو باید در انتظار خوشبختی و روزی که احساس شادی و آرامش مطلق کنی گذروندی و از تک تک لحظاتی که گذشت لذت نبردی! حالا با خودت فکر کن چرا وقتی میتونم از تمام لحظاتم خوشحال باشم اینکارو نکنم و کلی از زندگیمو منتظر خوشبختی بمونم... پس به چیزایی که الان تو زندگیت داری نگاه کن و فکر کن اگه یکدومشونو ازت بگیرن چه حالی میشی؟... حالا خوشحال باش از اینکه اینارو داری. تازه می تونی تلاش کنی و بیشتر به دست بیاری اما هیچوقت در انتظار داشتنش نباش چون انتظار آرامشو ازانسان می گیره و اگر آرامشو ازدست دادی با داشتن دنیا دیگه نمی تونی از چیزایی که داری لذت ببری و خوشبختی برات بی معنیه ...